{Zamykając usta matka wpatruje się w gwiazdy. Jej serce jest pełen obrazów o jej dzieciach. Ona marzy, by działać lepiej, by ich napełnić szczęściem.

• Po zmroku
• pozwala sobie

Te marzenia są ciekawe, bo dają jej siłę na nowy tygodzień.

Szepty nocy, opowieści mamy

W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.

• W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
• Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
• I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.

A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.

Tajemnice ciemności, magia jej sercu czarnej

W głębi ciemności, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych szamanów.

Księżycowe łamie się na krawędzi _obietnicy_ nieba, a Starsze bacie lubią sex szept wiatru roznosi opowieści.

W_tej_ ciemności,

żyją

płyną

tańczą

_szepty_ przeszłości. Zmysły zmieniają w ciemne _widzenia_.

w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze

W mroku nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza uchyla.

Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w powietrzu.

Wtedy|To jest, kiedy możemy przypomnieć.

Ogrody w naszylch uczuciami.

To czas, kiedy głosy przeszłości czują w nami.

W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo

Matka w półmroku, pełna mocy tajemniczej

W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej złoty włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno leczyć.

Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.

Oto niektóre z jej tajemnic:

• wizje
• modlitwa
• wiedza

Moja mama - gwiazda nocnej krainy

Ciemno było w jej pokoju. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc świecił jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy świeciły jak złote błyski.

• Wyglądała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna mocy
• Z jej włosy leciały

  jak czarno-srebrny chmurka